Refik Halit Karay, 1888 yılında İstanbul'da doğmuş ve 1965 yılında İstanbul'da vefat etmiştir. Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemleri ile Türkiye Cumhuriyeti'nin ilk yıllarında önemli bir edebiyatçı ve gazeteci olarak tanınır. Karay, eserlerinde toplumun çeşitli kesimlerinin yaşamlarını, insan ilişkilerini ve günlük hayatı gerçekçi bir dille kaleme almıştır.
Karay'ın en bilinen eserleri arasında "Memleket Hikayeleri" ve "Gurbet Hikayeleri" bulunur. "Memleket Hikayeleri", Anadolu'nun çeşitli yerlerindeki insanları ve onların yaşamlarını anlatırken, "Gurbet Hikayeleri" ise sürgünden döndüğü dönemde yazdığı, gurbet hayatını ve insan ruhunun yalnızlıklarını ele alan hikayelerdir. Romanları arasında "İstanbul'un İç Yüzü", "Bugünün Saraylısı", ve "Yezidin Kızı" dikkat çeker.
Refik Halit Karay, 1909 yılında İkinci Meşrutiyet'in ilanıyla gazeteciliğe başlamış ve Tanin gazetesinde yazılar yazmıştır. Dönemin siyasal olaylarından etkilenerek sürgün hayatı da yaşayan Karay, bu süre zarfında edebi çalışmalarını sürdürmüştür. 1912-1918 yılları arasında ise İstanbul'da çeşitli gazetelerde çalışmış, pek çok yazı yayımlamıştır.
