Namık Kemal (1840-1888), Osmanlı İmparatorluğu'nun Tanzimat Dönemi'nde yaşamış önemli bir yazar, şair ve gazetecidir. Vatan ve hürriyet kavramlarını sanatında işleyerek öne çıkmıştır. En bilinen eserleri arasında 'Vatan Yahut Silistre', 'Zavallı Çocuk', 'Akif Bey' ve 'İntibah' yer alır.
İstanbul'da doğan Namık Kemal, edebi yeteneklerini genç yaşta sergilemeye başlamıştır. Şinasi ile tanışması onun düşünsel dünyasında büyük bir devrim yaratmış, Batılı düşünce sistemlerine ve özgürlük ideallerine yönelmesine neden olmuştur. Bu etkilenme, onun Tanzimat'ın ikinci nesil edebiyatçıları arasında yer almasını sağlamıştır.
Namık Kemal'in en bilinen tiyatro eseri 'Vatan Yahut Silistre', vatan sevgisini ve milliyetçiliği işleyen bir oyundur. Öyle ki, bu eser sahnelendikten sonra halk arasında büyük bir heyecan yaratmış ve Namık Kemal sürgüne gönderilmiştir. 'İntibah' (Son Pişmanlık) ise Osmanlı Edebiyatı'nda roman türünün ilk örneklerinden biri olarak kabul edilir ve bireysel trajedi temasını işler.
İkinci Abdülhamid dönemi boyunca Namık Kemal hem sanatı hem de gazeteciliği ile devlete karşı olan görüşlerini ifade etmekten çekinmemiştir. Jön Türkler hareketine de ilham veren düşünceleri, onun Osmanlı aydınları arasında kalıcı bir etki bırakmasını sağlamıştır. 1888'de Sakız Adası'nda sürgünde hayatını kaybetmiştir.
