Mikhail Bulgakov (1891-1940), 20. yüzyılın önemli Rus yazarlarından biridir. Eseri ve hayatı döneminin politik ve sosyal konjonktürü ile sıkı sıkıya bağlıdır. En ünlü eseri olan "Usta ve Margarita", Stalin dönemi Sovyetler Birliği'nin alegorik bir eleştirisi olarak kabul edilmektedir.
Bulgakov, Kiev'de doğdu ve Moskova Üniversitesi'nde tıp eğitimi aldıktan sonra I. Dünya Savaşı'nda doktor olarak görev yaptı. Savaş sonrası edebiyata yönelen Bulgakov, özellikle Sovyet hükümeti tarafından sansüre uğradı. Buna rağmen tiyatro oyunları, kısa hikayeler ve romanlar yazmaya devam etti. "Beyaz Muhafız", iç savaş sırasında yaşanan çalkantıları anlatırken, "Köpek Kalbi" ve "Şeytana Pabuç Tuhafalarının" kurgusal eleştirileri aracılığıyla Sovyet bürokrasisine olan eleştirilerini dile getirir.
"Usta ve Margarita", Bulgakov'un başyapıtı olarak kabul edilir ve birçok kişi tarafından 20. yüzyılın en büyük romanlarından biri olarak değerlendirilir. Roman, şeytanın Moskova'ya gelişi ve burada yaşanan fantastik olayları konu alır. Eser, Bulgakov'un hayatının son döneminde yazılmış ve ölümünden sonra yayımlanabilmiştir.
Bulgakov'un eserlerinde sıkça görülen temalar arasında totalitarizm, bireyin özgürlük arayışı ve ahlaki değerler yer almaktadır. Çalışmaları, hem edebi sanatın hem de politik eleştirinin mükemmel bir birleşimidir ve sanat dünyasında derin izler bırakmıştır.