Leyla Erbil, 12 Ocak 1931'de İstanbul'da doğmuş ve 19 Temmuz 2013'te aynı şehirde hayata veda etmiştir. Türk edebiyatında özgün ve yenilikçi bir yazar olarak tanınan Erbil, kadın yazarların öncüsü kabul edilir ve pek çok eserinde toplumsal sorunlara, bireysel çıkmazlara ve kadın haklarına ışık tutar.
Erbil'in en önemli eserlerinden bazıları “Tuhaf Bir Kadın” (1971), “Karanlığın Günü” (1985), “Cüce” (2001) ve “Üç Başlı Ejderha” (2005) olarak bilinir. Bu eserlerde genellikle bireyin iç dünyasına ve toplumla olan çatışmalarına dair derin analizler bulunmaktadır. Özellikle “Tuhaf Bir Kadın” Türk edebiyatında feminist bir metin olarak değerlendirilir ve kadının toplum içindeki yerine yönelik eleştirilere odaklanır.
Erbil, yazılarında dilin sınırlarını zorlar ve anlatıda yenilikçi teknikler kullanır. Bilinç akışı, iç monolog ve sıçramalı anlatı tekniklerinden sıkça faydalanarak, okuyucuyu düşündürten ve sorgulatan metinler yaratır. Eserlerinde toplumsal eleştiriler, bireyin psikolojik derinlikleri ve kadın sorunları sıklıkla tema olarak yer alır.
Leyla Erbil, 2002 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'ne aday gösterilen ilk Türk kadın yazar olma unvanına da sahiptir. Bu, onun uluslararası alanda da tanınırlığını ve edebi değerini göstermektedir.
