Attilâ İlhan (1925-2005), Türk edebiyatının önemli şair, romancı, denemeci ve eleştirmenlerinden biridir. Menemen, İzmir'de doğmuş ve edebi kariyerine 1940'lı yıllarda başlamıştır. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde eğitim görmesine rağmen, İkinci Dünya Savaşı sırasında Türkiye'nin sosyal ve politik değişimlerinden etkilenerek edebiyat dünyasına yönelmiştir. Senaryoları, romanları ve şiirleriyle tanınmasının yanı sıra gazetecilik ve dergicilik de yapmıştır.
İlhan'ın en bilinen eserlerinden bazıları şunlardır:
- Şiirler: "Sisler Bulvarı", "Ben Sana Mecburum", "Ayrılık Sevdaya Dahil" ve "Elde Var Hüzün" gibi eserleri, Türk şiirinde önemli bir yer edinmiştir.
- Romanlar: "Sokaktaki Adam", "Kurtlar Sofrası", "Yaraya Tuz Basmak" ve "Fena Halde Leman" gibi romanlarıyla da tanınmaktadır.
- Denemeler, İncelemeler: "Hangi Batı", "Hangi Sol", "Hangi Atatürk" gibi deneme ve inceleme kitaplarıyla da fikir dünyasına katkılarda bulunmuştur.
Attilâ İlhan, romantizm ile gerçekçiliği, sosyal ve politik meseleleri harmanlayan üslubuyla dikkat çeker. Onun eserlerinde bireysel duygularla toplumsal olayların iç içe geçtiği, derin bir anlatım bulunur. İlhan'ın eserleri aynı zamanda Türkiye'nin sosyopolitik tarihini ve bu tarihin bireyler üzerindeki etkilerini de yansıtır. Buna ek olarak, İlhan'ın kendine has bir dili vardır; özellikle şiirlerinde yoğun bir lirizm ve romantizm göze çarpar. Onun eserleri, sadece edebi nitelikleriyle değil, aynı zamanda 20. yüzyıl Türkiye'sinin toplumsal dokusunu anlama açısından da önemlidir.
Gazetecilik ve dergicilik kariyeri de onun edebi çalışmalarına önemli katkılar sağlamıştır. İlhan, gazetelerdeki köşe yazılarında ve dergi yazılarında da toplumsal ve politik konuları sıklıkla ele almıştır. Bu yönüyle de, sadece bir şair ya da romancı değil, aynı zamanda bir düşünce insanı olarak da kendisini kabul ettirmiştir.
